آکوردینگ     

قصه ی بودن من قصه ی تکراری بود
شب و روزم مثل آسمون رگباری بود
من واسه خودم که زندگی نکردم هیچوقت
زندگی کردن من همیشه اجباری بود

بغضی تو سینم که بشکنه دریایی شم
این روزا بدجوری دارم تک و تنها میشم
کاری با این دل بیچاره ی من کردن که
دارم افسرده ترین آدم دنیا میشم
دارم افسرده ترین آدم دنیا میشم

زندگی کردم و هیچ چیزی نفهمیدم
نفهمیدم حیف
خیلی وقته دیگه از ریشه نخندیدم
نخندیدم حیف

خیلی وقته دیگه از هیچکسی توو این دنیا 
حرف های قشنگه عاشقانه قشنگ عاشقانه
حرف های قشنگه عاشقانه نشنیدم حیف

خسته ام از اینکه یه عمر با همه چی سر کردم
کاش به دنیای بچگی برگردم
روزایی که این دله دیوونه خوش باور بود
روزایی که غم بود اما زندگی بهتر بود
روزایی که غم بود اما زندگی بهتر بود
زندگی بهتر بود

زندگی کردم و هیچ چیزی نفهمیدم
نفهمیدم حیف
خیلی وقته دیگه از ریشه نخندیدم
نخندیدم حیف

خیلی وقته دیگه از هیچکسی توو این دنیا 
حرف های قشنگه عاشقانه قشنگه عاشقانه
حرف های قشنگه عاشقانه نشنیدم حیف

 

 

 

 

خالی نمیشم از غمی که حق من نیست
روزی هزار بار مردم و غم هام نمردن
این گریه های کهنه ی بی وقفه ی من
انگار از تاثیر هیچ بوی نبردن

یه عمر که از دور منو دریا میبینن
اما درونم چیزی جز سراب و غم نیست
من از خودم گلایه دارم دردم اینجاست
این زندگی چیزی که من میخواستم نیست

از من فقط یه اسم مونده و یه سایه
اما میدونم هیشکی جز من متهم نیست
این اعتراف آغاز یک پایان تازه س
این زندگی چیزی که من میخواستم نیست

از من فقط یه اسم مونده و یه سایه
اما میدونم هیشکی جز من متهم نیست
این اعتراف آغاز یک پایان تازس
این زندگی چیزی که من میخواستم نیست

این فاجعه دائم داره تکرار میشه
پنجره ای که رو به دیوار باشه هر روز
بعد از یه مدت از خودش بیزار میشه

مثل یه پروانه که وابستس به پیلش
شاید نمیخواستم به دنیا پا بذارم
مثل یه ماهی که پر از وحشت آبه
روزای خیلی سختیو در پیش دارم

از من فقط یه اسم مونده و یه سایه
اما میدونم هیشکی جز من متهم نیست
این اعتراف آغاز یک پایان تازس
این زندگی چیزی که من میخواستم نیست

از من فقط یه اسم مونده و یه سایه
اما میدونم هیشکی جز من متهم نیست
این اعتراف آغاز یک پایان تازس
این زندگی چیزی که من میخواستم نیست

 

 

 

 

مادر رنج و پدرخوانده ی آوارگیم
خسته از آنچه که آمد به سرِ زندگیم
حیرت انگیزترین فاجعه ی این برهوت
یک پشیمانیِ بی فایده در حین سقوط
شرح دلگیرترین منظره ی برگ و باد
سفره ی خالی و مشقِ شبِ بابا نان داد
من یکانِ عدد هیچمو از هیچ پُرم
چون سکوت آمده ام تا به کسی برنخورم
شعر تلخی شدم، دیوانی از دلواپسی
از مصیبت نامه ها فالی نمیگیرد کسی
یک پشیمانیِ بی فایده در حین سقوط
رو به این منظره ی بی سر و ته حیرانم
کفر نباشد گویی از چشم خدا پنهانم
ای خوش آن عمر که در بی خبری سر کرد
کاش میشد به همان بی خبری برگردم
من یکانِ عدد هیچمو از هیچ پُرم
چون سکوت آمده ام تا به کسی برنخورم
شعر تلخی شدم، دیوانی از دلواپسی
از مصیبت نامه ها فالی نمیگیرد کسی
 

 

منبع نکست وان